4 Kasım 2013 Pazartesi

Sesliler Hakkında Kısaca


i harfi sessizlerinin damaksılaştırılmasını gösterir (ia, ią, io, iu, ių, iū). Hecelerde nerede olursa olsun, a, ą, o, u, ų, ū harflerinden önce i varsa, bu i hiçbirinde okunmaz, ancak, arkasından gelen harfin damaksıl olup olmadığını gösterir. Dilin ortası ağzın üstüne doğru yükselir. Bu bağlantıda kayda değer olan olgu, bu ia, ią, iai, iau vb. ortografik seslerin, e, ę, ei, eu seslerinin yumuşak sessiz harflerden sonra yazılmalarının yolu olduğudur. Böylece kẽlias (cadde), kẽles’in seslendirildiği gibi seslendirilir; kiaūlė (yaban domuzu), keũlė’nin seslendirildiği gibi seslendirilir. Brólio (erkek kardeşin) gibi kelimelerde, i hepsinde seslendirilmez. Ama gösterir ki, öncesinde gelen l damaksıllaşmıştır. Liū̃tas (aslan) da aynı durumdadır. Sessizlerin damaksılması ile ilgili diğer detaylar için B. Sessizler bölümüne bakınız. Son zamanlarda Litvancaya geçmiş bazı yabancı kökenli kelimelerde, yukarıda anlatılanlar gerçekleşmez. Bu kelimelerin çoğunda, i harfi seslendirilir.

Örnekler:
  1. biològija: biyoloji,
  2. biològas: biyolog,
  3. sociològas: sosyolog.

Uzun Sesliler: ą, ę, ė, y, į, o, ū


Bütün uzun sesli ve çift sesliler, vurgulu ya da vurgusuz olabilir. Eğer vurgulularsa, uzatma işaretine ya da şiddetli tonlamaya da sahip olabilirler.

ą: Bu harf, Türkçe fare’deki gibi, açık, uzun ve merkezi bir sesliyi ifade eder.

Örnekler:
  1. grąžìnti: geri dönmek,
  2. výrą: adamı,
  3. tą̃: şunu,
  4. ą́žuolas: meşe ağacı.

ę: Bu harf leylek’teki y harfini silip birinci e’yi açık okuduğunuzda (yani lêlek gibi) olduğu gibi oldukça açık bir sesliyi ifade eder, ama daha açık ve y offglide’ı1 olmadan. Açık bir ağız ve dilin ağzın ön tarafına hafif kontrolsüz şekilde bulunmasıyla yapılır. Dudaklar da çenenin önemsizce aşağı düşmesiyle kontrol dışıdır.

Örnekler:
  1. pẽlę: fareyi,
  2. tęsinỹs: devam etme, uzatma,
  3. sprę́sti: karar vermek,
  4. kę̃sti: tahammül etmek, acı çekmek.

ė: Bu harf, ę’den oldukça farklı bir sesliyi ifade eder. ė her zaman uzundur, biraz yakın, ileride ve yuvarlanmamıştır. Nispeten Türkçe leylek’teki y harfini silip birinci e’yi uzun okuduğunuzda (yani leelek gibi) olduğu gibi, ama y offglide’ı2 olmadan. Dilin ağzın önünün ortasında olduğun pozisyonda gergin bir şekilde gerilmesiyle elde edilir. i’nin seslendirilmesinden biraz daha alttadır. Dilin ucu üst dişlerin arkasındadır. Dil ve çene kasları yüzeysel bir şekilde gerili ve küçülmüştür. Dudaklar ise kontrolsüzdür.

Örnekler:
  1. dė̃dė: amca, dayı, enişte,
  2. dė́ti: koymak,
  3. raĩdė: harf,
  4. mė́gti: hoşlanmak.

y (į): Bu iki harf, Türkçe bir özel isim Kiğılı’daki iğı’ya yakın, uzun ileri yuvarlanmamış bir seslidir, ama karakteristik İngilizce off-glide’ı3 olmadan. Bu y (į) harfi, dil ile ağzın ön tarafına, üst dişlere doğru bir yay çizilmesi ile elde edilir. Dudaklar kontrolsüz ve neredeyse kapalıdır.

Örnekler:
  1. yrà: -dir, -dır (İngilizcesi “is”),
  2. įvadas: giriş,
  3. į̃strižas: köşegen,
  4. tylà: sessizlik,
  5. ỳrė: o kürek çekti (eril).

o: Bu harf, tamamen yakın, geri yuvarlanmış bir sesliyi ifade eder. Türkçe bot’taki o’dan, daha yakın ve yuvarlanmıştır. Ama sonda, İngilizcedeki off-glide4 olmadan. Org gibi kelimelerde kullanıldığında, r’den önceki ses azalımı olmaz. Bu ses, dilin orta-geri bir pozisyonda gerginleşmesi ile yapılır. Dudaklar, yuvarlanmış ve dışarıya doğru itilmiştir (ū harfindekinden daha az ama Türkçe kor’daki o’dan daha fazla).

Örnekler:
  1. óras: hava,
  2. obelìs: çiçek elması,
  3. põnas: beyefendi, bey (İngilizcesi Mister, Mr.),
  4. namõ: eve,
  5. nórs: rağmen.

ū: Bu harf, geri yuvarlanmış yakın bir sesliyi ifade ederler. Türkçe ucu kelimesinin ikinci u harfi (ses azalımı ile birlikte), Litvanca ū sesine çok benzerdir, bununla birlikte ū’dan (ų) daha geridedir. Dilin, ağzın gerisine yüksek bir yay çizmesi ve dilin ucunun alt ön dişlerin gerisine çekilmesi ile bu ses elde edilir. Dudaklar ileri doğru çok itilmiş ve yuvarlanmıştır.

Örnekler:
  1. sūnùs: oğul,
  2. jū́sų: sizin, sizinki,
  3. baltų̃jų: beyaz birilerinin,
  4. ū̃pas: mod, ruh hali,
  5. bū̃sti: esmek, üflemek,
  6. lū́pa: dudak,
  7. skų́sti: şikayet etmek, yakınmak.
1 Karmaşık bir ünlünün daha zayıf parçası. Ayrıca bakınız: http://en.wikipedia.org/wiki/Off_glide
2 Karmaşık bir ünlünün daha zayıf parçası. Ayrıca bakınız: http://en.wikipedia.org/wiki/Off_glide
3 Karmaşık bir ünlünün daha zayıf parçası. Ayrıca bakınız: http://en.wikipedia.org/wiki/Off_glide
4 Karmaşık bir ünlünün daha zayıf parçası. Ayrıca bakınız: http://en.wikipedia.org/wiki/Off_glide

Kısa Sesliler: a, e, i, o, u


a: Bu harf kısa, az ya da çok gergin, yuvarlanmamış, açık merkezi bir sesi işaret eder. Vurgulu ya da vurgusuz olabilir. Ama vurgulu olduğunda bile İngilizcedeki normal vurgulu a’dan daha kısa olacaktır. Belirli koşullar altında (burada bazı istisnalar olduğu halde bilhassa açık hecelerde) bu harf, uzun bir sesliyi belirtmek için kullanılır. Belirli koşul ile kastedilen, böyle bir sesli harfin uzatma işaretine sahip olduğu durumlardır ve bu durumda tam olarak ą̃ gibi seslendirilmiş olacaktır. Bu konu Uzun Sesliler kesitinde daha ayrıntılı işlenecektir.

Örnekler (Kısa a): kadà: ne zaman, àš: ben, Amèrika: Amerika, màno: benim.

Örnekler (Uzun a): nãmas: ev, gãlas: son.
 
e: Bu harf kısa, vurgulu ya da vurgusuz, pek gergin olmayan ama gergine yakın bir sesliyi ifade eder (çok yakın olmamakla birlikte ė gibidir, aşağıda görebilirsiniz). Bu ses Türkçedeki e’ye benzerdir. Belirli koşullar altında (burada bazı istisnalar olduğu halde bilhassa açık hecelerde) bu harf, uzun bir sesliyi belirtmek için kullanılır. Belirli koşul ile kastedilen, böyle bir sesli harfin uzatma işaretine sahip olduğu durumlardır ve bu durumda tam olarak ę̃ gibi seslendirilmiş olacaktır. Bu konu Ab. Uzun Sesliler kesitinde daha ayrıntılı işlenecektir.

Örnekler (Kısa e): kepì: sen fırında pişirirsin, nešì: sen taşırsın, nè: hayır, namè: evin içinde.
 
Örnekler (Uzun e): kẽlias: cadde, lẽdas: buz.

i: Bu harf, kısa, yakın, ileri yuvarlanmamış bir sesliyi ifade eder (ama y gibi yakın değildir, aşağıya bakınız), nispeten daha çok Türkçe kedi’deki gibi yakındır. Vurgulu ya da vurgusuz olabilir.

Örnekler: tikraĩ: elbette, muhakkak, tikì: sen inanırsın, tìki: o inanır, tìk: sadece.

o: Bu harf, Türkçe bot kelimesindeki gibi biraz yakın, kısa ve daha yuvarlak bir sesliyi ifade eder ve sonunda İngilizce offglide’ı1 olmaz. Vurgulu ya da vurgusuz olabilir. Uzun sesli olarak kullanılışını görmek için Ab. Uzun Sesliler bölümüne bakınız.

Örnekler: poètika: şiirsel, şairane, polìtika: politika, siyaset, òpera: opera, tòrtas: katlı kek, chòras: koro.

u: Bu harf, aşağı yukarı şiddetli, Türkçe kurt’taki gibi bir sesliyi ifade eder. Vurgulu ya da vurgusuz olabilir.

Örnekler: pupà: bakla, turì: sen sahipsin, turìstas: turist, tù: sen, sù: birlikte, mùdu: biz ikimiz.

1 Karmaşık bir ünlünün daha zayıf parçası. Ayrıca bakınız: http://en.wikipedia.org/wiki/Off_glide

Vurgu ve Tonlama İşaretleri


Vurgulu hece, bir kelimenin özel bir önem kazanan hecesidir ve tonlama da bu hecenin seslendiriliş biçimidir. Tek bir hecenin üç tip seslendirilişi olması sebebiyle, Litvancada bu söyleniş biçimlerini ayırmak için, üç farklı işaret vardır. Vurgu, kelimede herhangi bir hecede olabilir ve bazen bir kelimenin belirli bir formu (örneğin gelmek kelimesinin değişik hal ve zamanlardaki çekimlerinden birisi) belli bir hecede vurgu alırken, aynı kelimenin aynı hecesi, diğer bir varyasyonda farklı bir heceye vurgu alabilir. Bu kitapta, Litvanca kelimelerde vurgunun hangi hecede olması gerektiği şekilde ifade edilmiştir. Ancak, herhangi bir Litvanca metinde bu şekilde bir belirtim bulamazsınız. Seslendirme işaretleri aşağıdaki gibidir:

Grave (`)1: Grave, ağır vurgu ya da kısa tonlama olarak ifade edilir. Bir seslinin bu işaretle gösterilmesi, daha fazla güç ile seslendirildiğini gösterir ama bu uzun okunduğu anlamına gelmez. Litvancada kısa bir sesli vurgu aldığında bile, olduğu gibi kısa kalır.

Örnekler: mamà: anne, nè: hayır, ìki: -e değin, tù: sen, pùpos: fasulyeler.


Acute (´)2: Acute, yoğun ya da düşen tonlama olarak ifade edilir. Bu tonlama, uzun seslilerle veya çift seslilerle meydana gelir. Bu işaretin bir uzun seslinin ilk bölümü, her zaman geri kalan kısımdan daha şiddetli vurgulanır. Bir çift seslide ise, çift seslinin ilk bölümü daha şiddetli bir vurgu alır ve ikinci kısmından daha uzun tutulur.

Seslilerle Örnekler: ą́žuolas: meşe ağacı, sprę́sti: karar vermek, dė́ti: koymak, į́rašas: yazıt, ýpač: özellikle, bilhassa, óras: hava, bū́ti: olmak.


Çiftseslilerle Örnekler: káimas: köy, áuksas: altın, méilė: aşk, píenas: süt, úostas: liman.


Tilde (~)3: Tilde, inceltme ya da uzatma işareti olarak ifade edilir. Bu işaretin bulunduğu uzun bir sesli, ikinci parçadan her zaman daha vurgulu ve şiddetli telaffuz edilir. Çift seslilerde ise, çift seslinin ikinci bölümü, daha şiddetli vurgu alır ve ilk bölümünden daha uzun tutulur.

Seslilerle Örnekler: tą̃: şunu, ẽglė: tertipli, manę̃s: benim, katė̃: kedi, į̃prastas: alışılmış, olağan, jõs: onlar (dişil),jų̃: onların.
 

Litvan Alfabesi


Litvanca, bazı eklemeler ve modifikasyonlarla Latin alfabesi kullanır. 32 harfi vardır. Q, x ve w haricinde İngilizce’de kullanılan Latin alfabesi harfleri de bunlara dahildir. İngiliz alfabesinden farklı olan harfleri şunlardır: ą, č, ę, ė, į, š, ų, ū, ž. Bunların seslendirilişleri üçüncü bölümde anlatılacaktır. Litvan alfabesinin sıralamasında, İngiliz alfabesinin sıralamasına göre bazı farklılıklar vardır:

  • y harfi göz önüne alınırsa, i’nin bir diğer tipi olduğu için, į harfinden hemen sonra gelir. Bu durumda sıralamaları, i, į, y şeklinde olur.

  • Ayırıcı işaretlerle işlenmiş dört sesli harf grubu vardır:

    • a, ą
    • e, ę, ė
    • i, į, y
    • u, ų, ū

  • Eğer İngilizcede kullanılan q, w ve x harfleri ile yazılan bir kelime, alfabetik bir liste olacaksa, q harfi, p’den hemen sonra, w, v’den sonra, x ise alfabenin sonunda yer alır.

Bu durumda q, w ve x ve Türk alfabesindeki ç, ğ, ö, ş, ü (ı harfi, es geçilmiştir) harflerinin de katılımı ile Litvan alfabesinin harf dizilimi şu şekilde olur: A, a; Ą, ą; B, b; C, c; Č, č; Ç, ç; D, d; E, e; Ę, ę; Ė, ė; F, f; G, g; Ğ, ğ; H, h; I, i; Į, į; Y, y; J, j; K, k; L, l; M, m; N, n; O, o; Ö, ö; P, p; Q, q; R, r; S, s; Š, š; Ş, ş; T, t; U, u; Ų, ų; Ū, ū; Ü, ü, V, v; W, w; Z, z; Ž, ž; X, x.